Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Οι επικεφαλής μας και οι 100 δόσεις

Διαβάζουμε ότι οι επικεφαλής της Τρόικα επέβαλαν στον Υπουργό Οικονομικών να αποσύρει το μέτρο της ρύθμισης των οφειλών προς το Δημόσιο σε 100 δόσεις. Οι επικεφαλής εκτιμούν ότι το δημοσιονομικό κόστος μετάθεσης της πληρωμής δεν μπορεί να γίνει ανεκτό αφού το κόστος του ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ για το 2015. Οι καταχρεωμένοι Έλληνες πολίτες λοιπόν δεν θα έχουν τρατο στα χρέη που τους επιβαρύνουν. Θα πρέπει να πληρώσουν άμεσα άλλως θα κυνηγηθούν με αναγκαστικά μέτρα εκτέλεσης.

Η Τρόικα βάζει φρένο στις 100 δόσεις

Η είδηση ασφαλώς αποδεικνύει για νιοστή φορά την πλήρη αδυναμία και ανικανότητα της συγκυβέρνησης να προστατεύσει την κοινωνία. Οι αχυράνθρωποι αυτοί ουδέποτε διαπραγματεύτηκαν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη για τους Έλληνες πολίτες. Εν τω μεταξύ το όριο της φτώχειας ένεκα των σχεδιαζόμενων και ακολουθούμενων πολιτικών έχει εξαπλωθεί σχεδόν στο 50% του ενεργού πληθυσμού και συνεχώς επεκτείνεται 3.9 εκατομμύρια Έλληνες στο όριο της φτώχειας για το 2013 σύμφωνα με την Eurostat. Η φτώχεια όμως παραγγέλθηκε να είναι χωρίς διευκολύνσεις και τμηματικές καταβολές. Ντροπή. 

Αφού όμως είναι πλέον ξεκάθαρο ποιος αποφασίζει για την τύχη μας δεν θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζουμε και με ποια κριτήρια λαμβάνονται οι αποφάσεις από τους επικεφαλής της Τρόικα και τους εδώ αχυράνθρωπους; Ή τους ''συμβούλους'' όπως απεκάλεσε ο Χαρδούβελης πρόσφατα την θεσμική ιδιότητα του ως Υπουργού Οικονομικών στην εκπομπή του προστατευόμενου εθνικού μας δημοσιογράφου.

Γιατί δηλαδή ενώ δεν επιτρέπονται ρυθμίσεις που επιχειρούν να ανακουφίσουν τους φτωχοποιημένους Έλληνες σε άλλες περιπτώσεις εφευρίσκονται και ψηφίζονται νομοθετήματα διαγραφών χρεών προς το Δημόσιο δισεκατομμυρίων ευρώ για τα οποία οι επικεφαλής της Τρόικα σιωπούν;

Γιατί; 

Αφού οι επικεφαλής της Τρόικα δεν μας επιτρέπουν να έχουμε το δικαίωμα να αποφασίζουμε για το πόσο σύντομα θα πληρώνουμε τις οφειλές μας για να μην αστοχήσουν τα οικονομικά του κράτους πως επιτρέπεται, ας πούμε, να χαρίζεται το χρέος ενός οργανισμού ύψους 229 εκατομμυρίων ευρώ στο ελληνικό δημόσιο; Χαρίζουν τα χρέη του Μεγάρου Μουσικής. Αυτή η εξέλιξη δεν δημιουργεί δημοσιονομικό κενό; Δεν υπάρχει δημοσιονομική αστοχία εκεί για την οποία κόπτονται οι επικεφαλής της Τρόικα; Γιατί την επέτρεψαν αφού ουσιαστικά ασκούν και νομοθετική πολιτική στη χώρα; 

Πως επιτρέπουν οι επικεφαλής μας στις Βρυξέλες, το Βερολίνο και τα ευρωπαϊκά fora να πληρώνονται 350 εκατομμύρια από το Ελληνικό δημόσιο ως αποικιοκρατική αποζημίωση - ποινή στον Μπόμπολα και στον Κόκκαλη για την μειωμένη κίνηση στους αυτοκινητόδρομους; Αποζημίωση μαμουθ σε Μπόμολα και Κόκκαλη Δεν υπάρχει σκανδαλώδη επιβάρυνση εκεί του Ελληνικού Δημοσίου την οποία οι επικεφαλής μας πρέπει να απαγορέψουν; Οι 100 δόσεις μόνο τους πειράζουν; 

Γιατί δεν σκανδαλίστηκαν άραγε οι επικεφαλής μας με την γερμανική Hochtief που δεν απέδωσε το Φ.Π.Α. στο Ελληνικό Δημόσιο υψους 600 εκατομμυρίων ευρώ για την εκμετάλλευση του Ελευθέριος Βενιζέλος; Η Hochtief είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης του ελληνικού δημοσίου. Δεν εντόπισαν εκεί οι επικεφαλής μας το κόστος για τα δημόσια έσοδα που τους ενδιαφέρουν για να πληρώνουμε τα δανεικά;

Πως επιτρέπουν ακόμα οι επικεφαλής μας να παραγράφονται με νομοθετική ρύθμιση οι ευθύνες για τα θαλασσοδάνεια που χορήγησαν οι τράπεζες στα δύο εθνικά μας κόμματα ύψους 270 εκατομμυρίων ευρώ; Το σκάνδαλο της αθώωσης των τραπεζιτών για τα θαλασσοδάνεια σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με νομοθετική ρύθμιση. Γιατί δεν προστατεύουν τις τράπεζες μας που τις υποβάλλουν και σε stress test με ανησυχητικά αποτελέσματα και τους επιτρέπουν να χάνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;

Γιατί επιτρέπουν στην Eurobank να φορολογείται στο Λουξεμβούργο (!) και όχι στην Ελλάδα νομιμοποιώντας μια τεράστια εκροή δημόσιων εσόδων για το κράτος όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα; Μην ντρέπεστε λέγονται Eurobank, Λάτσης και Wind Το γνώριζαν βέβαια. Με τον Γιούνκερ έγιναν οι συμφωνίες φοροαποφυγής στην Ελλάδα. Τον πρώην επικεφαλής του Eurogroup. 

Ενδεικτικά, μόνο σε αυτά τα παραδείγματα -γιατί υπάρχουν και πολλά άλλα- η απώλεια και η δημοσιονομική αστοχία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη του 1 δισ. ευρώ το οποίο προστατεύεται με την απαγόρευση πληρωμής σε 100 δόσεις των οφειλών μας στο κράτος. Ποια είναι λοιπόν τα κριτήρια με τα οποία οι επικεφαλής μας συνεννοούνται με τους εδώ σφουγγοκωλάριους της εξουσίας για να αποφασίσουν τι θα πληρώνουμε και με ποιους όρους;

Ας μην έχουμε λοιπόν αυταπάτες. Η Τρόικα και η εγχώρια φαυλοκρατία αποτελούν δύο διαφορετικά συστήματα εξουσίας τα οποία προωθούν τα συμφέροντα τους. Δεν έχουν τους ίδιους στόχους, έχουν άλλα χαρακτηριστικά και προτεραιότητες αλλά βρίσκονται σε ισορροπία μεταξύ τους σε ότι μας αφορά. Κοινός τους τόπος είναι ότι συμφώνησαν στο ποιος πρέπει να πληρώσει και την κρίση και τα ελλείμματα και τα φαγοπότια. Τα ιδιωτικά ομόλογα των γαλλογερμανικών και ιρλανδικών τραπεζών κατέστησαν κρατικό χρέος το οποίο μας μετακυλήθηκε, η Ευρώπη μας μάλωσε και μας τιμώρησε επειδή ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας ενώ στο εσωτερικό της χώρας μας κληροδότησε την εξακολούθηση της πλουσιοπάροχης σίτισης των πατρικίων μας. Και χωρίς πολλές δόσεις. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου